รุน
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | รุน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | run |
| ราชบัณฑิตยสภา | run | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /run˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]คำกริยา
[แก้ไข]รุน (คำอาการนาม การรุน)
- ดุนสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้เคลื่อนที่ไปข้างหน้าด้วยกันโดยที่ตนเองเคลื่อนที่ไปด้วย
- รุนหลังให้รีบเดินไปข้างหน้า
- ใช้พายดันส่วนผสมของขนมหม้อแกงไปข้างหน้าในกระทงทองเพื่อให้เนื้อขนมนุ่มฟูก่อนใส่ถาดผิง
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]คำกริยา
[แก้ไข]รุน
รากศัพท์ 3
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]รุน
- เครื่องช้อนกุ้งชนิดหนึ่ง ทำด้วยไม้ไผ่สานเป็นรูปสามเหลี่ยมหรือสี่เหลี่ยม มีด้ามยาว ใช้ช้อนกุ้งหรือปลาเล็กปลาน้อยตามชายเฟือย
คำกริยา
[แก้ไข]รุน (คำอาการนาม การรุน)