ข้ามไปเนื้อหา

พาย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: พายุ, พ่าย, และ พ์าย

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์พาย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpaai
ราชบัณฑิตยสภาphai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰaːj˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงภาย

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ພາຍ (พาย)

คำนาม

[แก้ไข]

พาย

  1. เครื่องมือสำหรับพุ้ยน้ำให้เรือเคลื่อนไป ทำด้วยไม้ มีด้ามกลมยาวประมาณ 2 ศอกสำหรับจับ ส่วนที่ใช้พุ้ยน้ำมีลักษณะแบน เรียกว่า ใบพาย, ถ้าลอกลวดเป็นคิ้วตลอดกลางใบพาย เรียกว่า พายคิ้ว, ถ้าด้ามสั้น ใบป้อม เพื่อให้จับได้ถนัด เรียกว่า พายทุย
  2. เรียกไม้แบน ๆ ที่มีรูปคล้ายพาย
    พายกวนขนม

คำกริยา

[แก้ไข]

พาย (คำอาการนาม การพาย)

  1. ใช้ใบพายวักหรือดันน้ำไปทางท้ายเรือเพื่อให้เรือเคลื่อนไป
คำพ้องความ
[แก้ไข]
  • (คำนามหรือคำกริยา): แจว

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ pie

คำนาม

[แก้ไข]

พาย

  1. ขนมอบชนิดหนึ่ง ทำจากแป้งพับทบเป็นชั้นใส่ไส้แยมหรือชีสเป็นต้น อบให้ภายนอกสุกเหลืองเกรียมแต่ภายในนุ่ม

รากศัพท์ 3

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ pi

คำนาม

[แก้ไข]

พาย

  1. อักษรกรีก Π/π
คำพ้องความ
[แก้ไข]