พาย

ดูเพิ่ม: พายุ, พ่าย, และ พ์าย

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		พาย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	paai
	ราชบัณฑิตยสภา	phai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pʰaːj˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		ภาย

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ພາຍ (พาย)

คำนาม

พาย

1. เครื่องมือสำหรับพุ้ยน้ำให้เรือเคลื่อนไป ทำด้วยไม้ มีด้ามกลมยาวประมาณ 2 ศอกสำหรับจับ ส่วนที่ใช้พุ้ยน้ำมีลักษณะแบน เรียกว่า ใบพาย, ถ้าลอกลวดเป็นคิ้วตลอดกลางใบพาย เรียกว่า พายคิ้ว, ถ้าด้ามสั้น ใบป้อม เพื่อให้จับได้ถนัด เรียกว่า พายทุย
2. เรียกไม้แบน ๆ ที่มีรูปคล้ายพาย

   พายกวนขนม

คำกริยา

พาย (คำอาการนาม การพาย)

1. ใช้ใบพายวักหรือดันน้ำไปทางท้ายเรือเพื่อให้เรือเคลื่อนไป

คำพ้องความ

• (คำนามหรือคำกริยา): แจว

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ pie

คำนาม

พาย

1. ขนมอบชนิดหนึ่ง ทำจากแป้งพับทบเป็นชั้น ๆ ใส่ไส้แยมหรือชีสเป็นต้น อบให้ภายนอกสุกเหลืองเกรียมแต่ภายในนุ่ม

รากศัพท์ 3

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ pi

คำนาม

พาย

1. อักษรกรีก Π/π

คำพ้องความ

• ไพ