ริน

ดูเพิ่ม: ร.น., รน, รัน, รั้น, ริ่น, ริ้น, รื่น, รื้น, รุน, รุ่น, รูน, รฺีน, และ ร่น

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ริน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	rin
	ราชบัณฑิตยสภา	rin
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/rin˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วง rinz (ริน, “เท”), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง rinz (ริน, “เท”)

คำกริยา

ริน (คำอาการนาม การริน)

1. เทให้ไหลออกเรื่อย ๆ ทีละน้อย

   รินน้ำใส่ถ้วย

คำกริยาวิเศษณ์

ริน

1. เรื่อย ๆ, น้อย ๆ

   น้ำไหลริน

   ลมพัดริน

รากศัพท์ 2

คำนาม

ริน

1. ทองคำที่มีเนื้อหย่อนกว่าเนื้อ 4 เรียกว่า ทองริน

ดูเพิ่ม

• ริน ๆ