ข้ามไปเนื้อหา

สก

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ส.ก., สกี, สัก, สึก, สุก, และ สุกี้

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

ยืมมาจากบาลี สก (ของตน); เทียบสันสกฤต स्वक (สฺวก, ของตน)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์[เสียงสมาส]
สะ-กะ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsà-gà-
ราชบัณฑิตยสภาsa-ka-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sa˨˩.ka˨˩./

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

สก

  1. (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง) ของตน

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

ยืมมาจากเขมร សក់ (สก̍, ผม)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์สก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsòk
ราชบัณฑิตยสภาsok
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sok̚˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงศก

คำนาม

[แก้ไข]

สก

  1. (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง) ผม

ดูเพิ่ม

[แก้ไข]

รากศัพท์ 3

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์สก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsòk
ราชบัณฑิตยสภาsok
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sok̚˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงศก

คำกริยา

[แก้ไข]

สก

  1. (โบราณ) สะเด็ดน้ำ
    สกข้าว
    เอาข้าวที่ซาวน้ำแล้วใส่ในตะแกรงเพื่อให้น้ำแห้ง

รากศัพท์ 4

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์สอ-กอ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsɔ̌ɔ-gɔɔ
ราชบัณฑิตยสภาso-ko
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sɔː˩˩˦.kɔː˧/(สัมผัส)

คำวิสามานยนาม

[แก้ไข]

สก

  1. อักษรย่อของ สระแก้ว

ดูเพิ่ม

[แก้ไข]

ภาษาบาลี

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

+‎ (ก สกรรถ)

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

สก

  1. ของตน

การผันรูป

[แก้ไข]