ข้ามไปเนื้อหา

สึก

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ส.ก., สก, สกี, สัก, สุก, และ สุกี้

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์สึก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsʉ̀k
ราชบัณฑิตยสภาsuek
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sɯk̚˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงศึก

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า *សិក៑ (*สิกฺ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร សឹក (สึก)

คำกริยา

[แก้ไข]

สึก (คำอาการนาม การสึก)

  1. กร่อนไป, ร่อยหรอไป
    รองเท้าสึก
    บันไดสึก

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า *សិក៑ (*สิกฺ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร សឹក (สึก), ภาษาอีสาน เสิก, ภาษาไทลื้อ ᦉᦹᧅ (สืก)

คำกริยา

[แก้ไข]

สึก (คำอาการนาม การสึก)

  1. (ภาษาปาก) ลาสิกขา, ลาสึก ก็ว่า

รากศัพท์ 3

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

สึก

  1. ใช้เฉพาะใน รู้สึก: การรู้ตัว, การระลึกได้, การจำได้, มักใช้ควบกับคำ รู้ เป็น รู้สึก และแผลงว่า สำนึก ก็มี

รากศัพท์ 4

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

สึก

  1. รูปที่เลิกใช้ของ ศึก