สำโรง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาเขมร [Term?]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | สำ-โรง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǎm-roong |
| ราชบัณฑิตยสภา | sam-rong | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sam˩˩˦.roːŋ˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
สำโรง
- ชื่อไม้ต้นชนิด Sterculia foetida L. ในวงศ์ Sterculiaceae ดอกมีกลิ่นเหม็น เมล็ดให้น้ำมัน เรียกว่า น้ำมันลูกไม้
- มันสำปะหลัง
คำวิสามานยนาม[แก้ไข]
สำโรง
- ชื่ออำเภอหนึ่งในจังหวัดอุบลราชธานี