หอม
ไบยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
เนื้อหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | หอม | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hɔ̌ɔm |
| ราชบัณฑิตยสภา | hom | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /hɔːm˩˩˦/ | |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
หอม
- ชื่อไม้ล้มลุกมีหัวหลายชนิดในสกุล Allium วงศ์ Alliaceae กลิ่นฉุน ใช้ปรุงอาหาร เช่น หอมใหญ่ หอมหัวใหญ่ หรือ หอมฝรั่ง (A. cepa L.), หอม หอมหัว หรือ หอมแกง (A. ascalonicum L.) ชนิดหลังนี้มักเรียก หอมแดง
คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
หอม
- น. ชื่อกล้วยหลายพันธุ์ [Musa (AAA Group)] ซึ่งกลายมาจากกล้วยป่า (Musa acuminata Colla) กลิ่นหอม ไม่มีเมล็ด เช่น กล้วยหอมทอง กล้วยหอมเขียว
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *hoːmᴬ (“หอม”). ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຫອມ (หอม), ภาษาไทใหญ่ ႁွမ် (หอ̂ม), ภาษาจ้วง hom.
คำกริยา[แก้ไข]
หอม (คำอาการนาม การหอม)
- จูบ
- ได้รับกลิ่นดี
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
หอม (คำอาการนาม ความหอม)
- มีกลิ่นดี
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
คำตรงข้าม[แก้ไข]
รากศัพท์ 4[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
หอม (คำอาการนาม การหอม)
- เก็บ, รวบรวม, ในความว่า เก็บหอมรอมริบ
