อบายภูมิ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{เสียงพยัญชนะซ้ำ}
อะ-บาย-ยะ-พูม
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงà-baai-yá-puum
ราชบัณฑิตยสภาa-bai-ya-phum
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔa˨˩.baːj˧.ja˦˥.pʰuːm˧/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

อบายภูมิ

  1. ภูมิกำเนิดที่ปราศจาก ความเจริญมี คือนรกเปรตวิสัยอสุรกายภูมิ และกำเนิดเดรัจฉาน
    เป็นสัตว์ที่ขึ้นมาจากนรก คอยฉุดรั้งดวงวิญญาณให้ดิ่งลงต่ำสู่อบายภูมิ ทำให้ได้รับ ทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส