เผื่อแผ่
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เผื่อ-แผ่ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pʉ̀ʉa-pɛ̀ɛ |
| ราชบัณฑิตยสภา | phuea-phae | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰɯa̯˨˩.pʰɛː˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]เผื่อแผ่ (คำอาการนาม การเผื่อแผ่ หรือ ความเผื่อแผ่)