เว้า

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: เว่า และ เว๋า

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เว้า
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงwáo
ราชบัณฑิตยสภาwao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/waw˦˥/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

เว้า (คำอาการนาม ความเว้า)

  1. มีเส้นรูปนอกหรือพื้นราบโค้งหรือบุ๋มเข้าไป
    เสื้อแขนเว้า

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน เว่า, ภาษาลาว ເວົ້າ (เว็้า), ภาษาไทดำ ꪹꪫ꫁ꪱ (เว้า)

คำกริยา[แก้ไข]

เว้า (คำอาการนาม การเว้า)

  1. พูด

ภาษาญ้อ[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

เว้า

  1. พูด

ภาษาอีสาน[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

เว้า (คำอาการนาม การเว้า)

  1. อีกรูปหนึ่งของ เว่า