เหมือง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰmɯəŋᴬ (“ร่องนํ้า”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເໝືອງ (เหมือง)，ภาษาจ้วง mieng (เหมียง-ร่องน้ำ สายน้ำเล็ก), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง mweng (เหมือง-ร่องน้ำ สายน้ำเล็ก)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เหฺมือง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mʉ̌ʉang |
| ราชบัณฑิตยสภา | mueang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /mɯa̯ŋ˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]เหมือง
- บ่อ
- เหมืองถ่านหิน
- เหมืองแร่
- ลำราง, ร่องน้ำสำหรับชักน้ำเข้าไปหล่อเลี้ยงพืชที่เพาะปลูก
- ชักน้ำจากเหมืองเข้านา
คำวิสามานยนาม
[แก้ไข]เหมือง
- ชื่อตำบลหนึ่งในอำเภอเมืองชลบุรี จังหวัดชลบุรี