เหมือง

ภาษาไทย[แก้ไข]

จากภาษาไทดั้งเดิม *ʰmɯəŋᴬ (“ร่องนํ้า”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເໝືອງ (เหมือง)，ภาษาจ้วง mieng (เหมียง-ร่องน้ำ สายน้ำเล็ก), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง mweng (เหมือง-ร่องน้ำ สายน้ำเล็ก)

การแบ่งพยางค์		เหฺมือง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	mʉ̌ʉang
	ราชบัณฑิตยสภา	mueang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/mɯa̯ŋ˩˩˦/^{(สัมผัส)}

เหมือง