บ่อ

ดูเพิ่ม: บ๊อ

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɓoːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨷᩬᩴ᩵ (บอํ่), ลาว ບໍ່ (บํ่), ไทลื้อ ᦢᦸᧈ (บ่อ̂), ไทขาว ꪚꪮꫀ, ไทใหญ่ မေႃႇ (ม่อ̂) หรือ ဝေႃႇ (ว่อ̂), ไทใต้คง ᥛᥨᥝᥱ (โม่ว), พ่าเก မေႃ (มอ̂), อาหม 𑜈𑜦𑜨𑜡 (เบอ̂า) หรือ 𑜉𑜦𑜨𑜡 (เมอ̂า), จ้วง mboq

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		บ่อ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bɔ̀ɔ
	ราชบัณฑิตยสภา	bo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/bɔː˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		บ่

คำนาม

บ่อ

1. ช่องลึกลงไปในดินหรือในหินใช้เป็นที่ขังน้ำขังปลาเป็นต้น หรือเป็นแหล่งที่เกิดของสิ่งบางอย่าง

   บ่อเกลือ

   บ่อถ่านหิน

   บ่อแร่

คำวิสามานยนาม

บ่อ

1. ชื่อตำบลหนึ่งในอำเภอขลุง จังหวัดจันทบุรี