บ่อ
ดูเพิ่ม: บ๊อ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɓoːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨷᩬᩴ᩵ (บอํ่), ภาษาลาว ບໍ່ (บํ่), ภาษาไทลื้อ ᦢᦸᧈ (บ่อ̂), ภาษาไทขาว ꪚꪮꫀ, ภาษาไทใหญ่ မေႃႇ (ม่อ̂) หรือ ဝေႃႇ (ว่อ̂), ภาษาไทใต้คง ᥛᥨᥝᥱ (โม่ว), ภาษาพ่าเก မေႃ (มอ̂), ภาษาอาหม 𑜈𑜦𑜨𑜡 (เบอ̂า) หรือ 𑜉𑜦𑜨𑜡 (เมอ̂า), ภาษาจ้วง mboq
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | บ่อ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bɔ̀ɔ |
| ราชบัณฑิตยสภา | bo | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /bɔː˨˩/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | บ่ | |
คำนาม
[แก้ไข]บ่อ
- ช่องลึกลงไปในดินหรือในหินใช้เป็นที่ขังน้ำขังปลาเป็นต้น หรือเป็นแหล่งที่เกิดของสิ่งบางอย่าง
- บ่อเกลือ
- บ่อถ่านหิน
- บ่อแร่
คำวิสามานยนาม
[แก้ไข]บ่อ
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทใหญ่/m
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอาหม/m
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɔː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำวิสามานยนามภาษาไทย
- th:ตำบลในไทย
- th:จันทบุรี