แคม

ดูเพิ่ม: แค็ม

ภาษาไทย

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับอีสาน แคม, ลาว ແຄມ (แคม), คำเมือง ᨤᩯ᩠ᨾ (แฅ‍ม), เขิน ᨤᩯ᩠ᨾ (แฅ‍ม), ไทลื้อ ᦶᦆᧄ (แฅม), ไทดำ ꪵꪁꪣ (แกฺม), เขมร គែម (แคม)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		แคม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kɛɛm
	ราชบัณฑิตยสภา	khaem
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰɛːm˧/(สัมผัส)

คำนาม

แคม

1. ส่วนริมทั้ง 2 ข้างเรือ
2. เรียกของอื่นที่มีลักษณะคล้ายริมเรือ

   แคมร่อง

3. ส่วนริมของอวัยวะเพศหญิงภายนอก

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากอังกฤษ camera

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {เสียงสระสั้น}		แค็ม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kɛm
	ราชบัณฑิตยสภา	khaem
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰɛm˧/(สัมผัส)

คำนาม

แคม

1. กล้องบันทึกภาพ

ภาษาญ้อ

คำนาม

แคม

1. ริม