ไสย
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
เป็นไปได้ว่ายืมมาจากภาษาเขมรกลาง *សេយ្យ (*เสยฺย), សយ្យ (สยฺย, “ประเสริฐ, ยอดเยี่ยม”), จากภาษาบาลี เสยฺย; เทียบภาษาสันสกฤต श्रेयस् (ศฺเรยสฺ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร សៃយ (ไสย)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ไส | [เสียงสมาส] ไส-ยะ- | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǎi | sǎi-yá- |
ราชบัณฑิตยสภา | sai | sai-ya- | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /saj˩˩˦/(สัมผัส) | /saj˩˩˦.ja˦˥./ | |
คำพ้องเสียง |
คำนาม[แก้ไข]
ไสย
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเขมรกลาง
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมรกลาง
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- สัมผัส:ภาษาไทย/aj
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- อุปสรรคภาษาไทย
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้