ไสย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

เป็นไปได้ว่ายืมมาจากภาษาเขมรกลาง *សេយ្យ (*เสยฺย), សយ្យ (สยฺย, ประเสริฐ, ยอดเยี่ยม), จากภาษาบาลี เสยฺย; เทียบภาษาสันสกฤต श्रेयस् (ศฺเรยสฺ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร សៃយ (ไสย)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ไส[เสียงสมาส]
ไส-ยะ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsǎisǎi-yá-
ราชบัณฑิตยสภาsaisai-ya-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/saj˩˩˦/(สัมผัส)/saj˩˩˦.ja˦˥./
คำพ้องเสียง

คำนาม[แก้ไข]

ไสย

  1. ลัทธิอันเนื่องด้วยเวทมนตร์คาถาซึ่งเชื่อว่าได้มาจากพราหมณ์
    ถูกคุณถูกไสย