ງົວ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]เทียบภาษาจีนเก่า 牛 (OC *ŋʷɯ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย วัว หรือ งัว, ภาษาคำเมือง ᨦ᩠ᩅᩫ (งว็), ภาษาอีสาน งัว, ภาษาไทลื้อ ᦷᦣ (โฮ) หรือ ᦷᦇ (โง), ภาษาไทดำ ꪉꪺ (งัว), ภาษาไทขาว ꪉꪺ, ภาษาไทใหญ่ ငူဝ်း (งู๊ว) หรือ ဝူဝ်း (วู๊ว), ภาษาไทใต้คง ᥒᥨᥝᥰ (โง๊ว) หรือ ᥝᥨᥝᥰ (โว๊ว), ภาษาอาหม 𑜆𑜥 (ปู) หรือ 𑜑𑜥 (หู)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [ŋuːə̯˧˥]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [ŋuːə̯˩˨]
- การแบ่งพยางค์: ງົວ
- สัมผัส: -uːə̯