𑜑𑜥
ภาษาอาหม[แก้ไข]
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
เทียบภาษาจีนเก่า 牛 (OC *ŋʷɯ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย วัว, ภาษาคำเมือง ᨦ᩠ᩅᩫ (งว็), ภาษาอีสาน งัว, ภาษาลาว ງົວ (ง็ว), ภาษาไทลื้อ ᦷᦣ (โฮ) หรือ ᦷᦇ (โง), ภาษาไทดำ ꪉꪺ (งัว), ภาษาไทใหญ่ ငူဝ်း (งู๊ว) หรือ ဝူဝ်း (วู๊ว)
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- 𑜆𑜥 (ปู)
คำนาม[แก้ไข]
𑜑𑜥 • (หู)
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *truəᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย หัว, ภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᩅᩫ (หว็), ภาษาลาว ຫົວ (ห็ว), ภาษาไทลื้อ ᦷᦠ (โห), ภาษาไทดำ ꪬꪺ (หัว), ภาษาไทใหญ่ ႁူဝ် (หูว)
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
𑜑𑜥 • (หู)