ႁူဝ်

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ไปยังการนำทาง ไปยังการค้นหา

ภาษาไทใหญ่[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *truəᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย หัว, ภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᩅᩫ (หว็), ภาษาลาว ຫົວ (ห็ว), ภาษาไทลื้อ ᦷᦠ (โห), ภาษาไทดำ ꪬꪺ (หัว), ภาษาอาหม 𑜑𑜥 (หู), 𑜍𑜥 (รู) หรือ 𑜍𑜤𑜈𑜫 (รุว์)

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

ႁူဝ် (หูว)

  1. หัว (อวัยวะ)
  2. ส่วนที่อยู่หน้าสุดหรือบนสุด
  3. หัวใต้ดินของพืช