𑜆𑜥
ภาษาอาหม
[แก้ไข]รากศัพท์ 1
[แก้ไข]สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ŋuəᴬ⁴ (Jonsson, 1991); เทียบจีนเก่า 牛 (OC *ŋʷɯ); ร่วมเชื้อสายกับไทย วัว หรือ งัว, คำเมือง ᨦ᩠ᩅᩫ (งว็), อีสาน งัว, ลาว ງົວ (ง็ว), ไทลื้อ ᦷᦇ (โง), ᦷᦞ (โว) หรือ ᦷᦣ (โฮ), ไทดำ ꪉꪺ (งัว), ไทขาว ꪉꪺ, ไทใหญ่ ငူဝ်း (งู๊ว) หรือ ဝူဝ်း (วู๊ว), ไทใต้คง ᥒᥨᥝᥰ (โง๊ว) หรือ ᥝᥨᥝᥰ (โว๊ว)
รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- 𑜑𑜥 (หู)
คำนาม
[แก้ไข]𑜆𑜥 • (ปู)
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *puːᴬ¹, จากไทดั้งเดิม *pɯwᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ปู, ลาว ປູ (ปู), ไทดำ ꪜꪴ (ปุ), คำเมือง ᨸᩪ (ปู), ไทลื้อ ᦔᦴ (ปู), ไทใหญ่ ပူ (ปู), จ้วง baeu, ปู้อี baul
คำนาม
[แก้ไข]รากศัพท์ 3
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *pɯwᴮ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ปู่, ลาว ປູ່ (ปู่), ไทลื้อ ᦔᦴᧈ (ปู่), ไทใหญ่ ပူႇ (ปู่), ปู้อี baus, จ้วงแบบหนง buq，จ้วงแบบจั่วเจียง buq， จ้วง baeuq; เทียบไหลดั้งเดิม *pʰuːʔ, ออสโตรนีเซียนดั้งเดิม *apu