ข้ามไปเนื้อหา

ပိင်ႈ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทใหญ่

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *piːŋꟲ²; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ปิ้ง, ภาษาอีสาน ปิ้ง, ภาษาลาว ປີ້ງ (ปี้ง), ภาษาคำเมือง ᨸᩥ᩠᩶ᨦ (ปิ้ง), ภาษาเขิน ᨸᩥ᩠᩶ᨦ (ปิ้ง), ภาษาไทลื้อ ᦔᦲᧂᧉ (ปี้ง), ภาษาไทดำ ꪜꪲ꫁ꪉ (ปิ้ง), ภาษาอาหม 𑜆𑜢𑜂𑜫 (ปิง์)

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

ပိင်ႈ (ปิ้ง) (คำอาการนาม လွင်ႈပိင်ႈ)

  1. (สกรรม) ปิ้ง