ပူင်ႇ
ดูเพิ่ม: ပင်း, ပိင်, ပိင်ႈ, ပိုင်း, ပိုင်ႈ, ပိူင်, ပိူင်ႇ, ပိူင်ႈ, ပုင်, ပုင်ႇ, ပုင်ႈ, ပုၚ်, ပူင်, ပူင်း, ပူင်ႈ, ပဵင်း, ပႅင်, และ ပႅင်ႈ
ภาษาไทใหญ่
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]เทียบภาษาจีนยุคกลาง 丰 (MC phjowng); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨸᩫ᩠᩵ᨦ (ป็่ง), ภาษาอีสาน ป่ง, ภาษาลาว ປົ່ງ (ป็่ง), ภาษาไทลื้อ ᦔᦳᧂᧈ (ปุ่ง), ภาษาเขิน ᨸᩫ᩠᩵ᨦ (ป็่ง)
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /poŋ˩/
- เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: ป่+โ-ง
- สัมผัส: -oŋ
คำกริยา
[แก้ไข]ပူင်ႇ • (ปู่ง) (คำอาการนาม လွင်ႈပူင်ႇ)