ပူင်ႇ

ภาษาไทใหญ่

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨸᩫ᩠᩵ᨦ (ป็่ง), ภาษาอีสาน ป่ง, ภาษาลาว ປົ່ງ (ป็่ง), ภาษาไทลื้อ ᦔᦳᧂᧈ (ปุ่ง), ภาษาเขิน ᨸᩫ᩠᩵ᨦ (ป็่ง)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /poŋ˩/

คำกริยา

ပူင်ႇ • (ปู่ง)

1. ผลิ, แตกยอด, งอก