ပူင်ႇ
ดูเพิ่ม: ပင်း, ပိင်, ပိင်ႈ, ပိုင်း, ပိုင်ႈ, ပိူင်, ပိူင်ႇ, ပိူင်ႈ, ပုင်, ပုင်ႇ, ပုင်ႈ, ပုၚ်, ပူင်, ပူင်း, ပူင်ႈ, ပဵင်း, ပႅင်, และ ပႅင်ႈ
ภาษาไทใหญ่[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
เทียบภาษาจีนยุคกลาง 丰 (MC phjowng); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨸᩫ᩠᩵ᨦ (ป็่ง), ภาษาอีสาน ป่ง, ภาษาลาว ປົ່ງ (ป็่ง), ภาษาไทลื้อ ᦔᦳᧂᧈ (ปุ่ง), ภาษาเขิน ᨸᩫ᩠᩵ᨦ (ป็่ง)
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /poŋ˩/
- คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /ป่+โ-ง/
- สัมผัส: -oŋ
คำกริยา[แก้ไข]
ပူင်ႇ • (ปู่ง) (คำอาการนาม လွင်ႈပူင်ႇ)