ပူင်ႇ
ภาษาไทใหญ่
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]เทียบจีนยุคกลาง 丰 (MC phjowng); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨸᩫ᩠᩵ᨦ (ป็่ง), อีสาน ป่ง, ลาว ປົ່ງ (ป็่ง), ไทลื้อ ᦔᦳᧂᧈ (ปุ่ง), เขิน ᨸᩫ᩠᩵ᨦ (ป็่ง)
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /poŋ˩/
- เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: ป่+โ-ง
- สัมผัส: -oŋ
คำกริยา
[แก้ไข]ပူင်ႇ • (ปู่ง) (คำอาการนาม လွင်ႈပူင်ႇ)