ข้ามไปเนื้อหา

ပူင်ႇ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทใหญ่

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

เทียบจีนยุคกลาง (MC phjowng); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨸᩫ᩠᩵ᨦ (ป็‍่ง), อีสาน ป่ง, ลาว ປົ່ງ (ป็่ง), ไทลื้อ ᦔᦳᧂᧈ (ปุ่ง), เขิน ᨸᩫ᩠᩵ᨦ (ป็‍่ง)

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

ပူင်ႇ (ปู่ง) (คำอาการนาม လွင်ႈပူင်ႇ)

  1. ผลิ, แตกยอด, งอก