ᨸᩫ᩠᩵ᨦ
ดูเพิ่ม: ᨸᩥ᩠᩶ᨦ
ภาษาเขิน
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]เทียบจีนยุคกลาง 丰 (MC phjowng); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨸᩫ᩠᩵ᨦ (ป็่ง), อีสาน ป่ง, ลาว ປົ່ງ (ป็่ง), ไทลื้อ ᦔᦳᧂᧈ (ปุ่ง), ไทใหญ่ ပူင်ႇ (ปู่ง)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /poŋ˨˨/
คำกริยา
[แก้ไข]ᨸᩫ᩠᩵ᨦ (ป็่ง) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨸᩫ᩠᩵ᨦ)
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (ถอดอักษรและถอดเสียง) ป่ง
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /poŋ˨˩/
รากศัพท์
[แก้ไข]เทียบจีนยุคกลาง 丰 (MC phjowng); ร่วมเชื้อสายกับอีสาน ป่ง, ลาว ປົ່ງ (ป็่ง), ไทลื้อ ᦔᦳᧂᧈ (ปุ่ง), เขิน ᨸᩫ᩠᩵ᨦ (ป็่ง), ไทใหญ่ ပူင်ႇ (ปู่ง)
คำกริยา
[แก้ไข]ᨸᩫ᩠᩵ᨦ (ป็่ง) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨸᩫ᩠᩵ᨦ)