ᨾᩮᩬᩥᩋ
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (ถอดอักษรและถอดเสียง) เมือ
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *mɯəᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เมือ หรือ เมื้อ, ภาษาอีสาน เมือ, ภาษาลาว ເມືອ (เมือ), ภาษาเขิน ᨾᩮᩬᩨ (เมอื), ภาษาไทลื้อ ᦵᦙᦲ (เมี), ภาษาไทดำ ꪹꪣ (เม), ภาษาไทใหญ่ မိူဝ်း (เมิ๊ว), ภาษาไทใต้คง ᥛᥫᥰ (เม๊อ̂)
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /mɯa˧˧/
- (ส่วนใหญ่ในเชียงใหม่, ลำพูน, แม่ฮ่องสอน) คำอ่านภาษาไทย: เมือ
- (ส่วนใหญ่ในเชียงราย, ลำปาง, พะเยา, แพร่, น่าน) คำอ่านภาษาไทย: เมอ
คำกริยา[แก้ไข]
ᨾᩮᩬᩥᩋ (เมอิอ) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨾᩮᩬᩥᩋ)
คำพ้องความ[แก้ไข]
กลับ
- ᨻᩖᩥᨠ (พลิก)
อ้างอิง[แก้ไข]
- พจนานุกรมภาษาล้านนา = The Lanna dictionary (พิมพ์ครั้งที่ 2). (พ.ศ. 2550). เชียงใหม่: สถาบันภาษา ศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.