ເມືອ
ดูเพิ่ม: ເມື່ອ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *mɯəᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย เมือ หรือ เมื้อ, อีสาน เมือ, คำเมือง ᨾᩮᩬᩥᩋ (เมอิอ), เขิน ᨾᩮᩬᩨ (เมอื), ไทลื้อ ᦵᦙᦲ (เมี), ไทดำ ꪹꪣ (เม), ไทใหญ่ မိူဝ်း (เมิ๊ว), ไทใต้คง ᥛᥫᥰ (เม๊อ̂)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [mɯːə̯˧˥]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [mɯːə̯˩˨]
- การแบ่งพยางค์: ເມືອ
- สัมผัส: -ɯːə̯