ເມືອ
ดูเพิ่ม: ເມື່ອ
ภาษาลาว[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *mɯəᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เมือ หรือ เมื้อ, ภาษาอีสาน เมือ, ภาษาคำเมือง ᨾᩮᩬᩥᩋ (เมอิอ), ภาษาเขิน ᨾᩮᩬᩨ (เมอื), ภาษาไทลื้อ ᦵᦙᦲ (เมี), ภาษาไทดำ ꪹꪣ (เม), ภาษาไทใหญ่ မိူဝ်း (เมิ๊ว), ภาษาไทใต้คง ᥛᥫᥰ (เม๊อ̂)
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [mɯːə̯˧˥]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [mɯːə̯˩˨]
- การแบ่งพยางค์: ເມືອ
- สัมผัส: -ɯːə̯