ᨾᩮᩬᩨ
ภาษาเขิน
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *mɯəᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เมือ หรือ เมื้อ, ภาษาอีสาน เมือ, ภาษาลาว ເມືອ (เมือ), ภาษาคำเมือง ᨾᩮᩬᩥᩋ (เมอิอ), ภาษาไทลื้อ ᦵᦙᦲ (เมี), ภาษาไทใหญ่ မိူဝ်း (เมิ๊ว), ภาษาไทใต้คง ᥛᥫᥰ (เม๊อ̂)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /mɤː˧˧/
คำกริยา
[แก้ไข]ᨾᩮᩬᩨ (เมอื) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨾᩮᩬᩨ)
อ้างอิง
[แก้ไข]- ᨩᩣ᩠ᨿᨪᩮᨩᩮ᩠ᨾ. (n.d.). ᩋᨽᩥᨵᩤᨶᩈᩢ᩠ᨷᩅᩰᩉᩣ᩠ᩁᨸᩖᩯᨽᩣᩈᩣᨡᩨ᩠ᨶ.