bellus

ภาษาละติน

รากศัพท์

จากภาษาละตินเก่า *duenelos, จุลนามของ duonus (ซึ่งไปเป็น bonus).

การออกเสียง

• (คลาสสิก) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈbel.lus/, [ˈbɛl̠.l̠ʊs̠]
• (คริสตจักร) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈbel.lus/, [ˈbɛl.lus]

• Audio (Classical)

  (file)

คำคุณศัพท์

bellus (หญิง bella, กลาง bellum, กริยาวิเศษณ์ bellē); คำคุณศัพท์การผันที่หนึ่ง/สอง

1. สวย, หล่อ
2. น่ารื่นรมย์, สวยงาม

การใช้

คำศัพท์คลาสสิกที่พบบ่อยที่สุดสำหรับความหมาย "สวยงาม" คือ pulcher และ formosus.

การผันรูป

คำคุณศัพท์การผันที่หนึ่ง/สอง

จำนวน	เอกพจน์				พหูพจน์
การก / เพศ	ชาย	หญิง	กลาง		ชาย	หญิง	กลาง
กรรตุการก (nominative)	bellus	bella	bellum		bellī	bellae	bella
สัมพันธการก (genitive)	bellī	bellae	bellī		bellōrum	bellārum	bellōrum
สัมปทานการก (dative)	bellō		bellō		bellīs
กรรมการก (accusative)	bellum	bellam	bellum		bellōs	bellās	bella
อปาทานการก (ablative)	bellō	bellā	bellō		bellīs
สัมโพธนาการก (vocative)	belle	bella	bellum		bellī	bellae	bella

คำพ้องความ

• (beautiful, pretty): pulcher
• (pleasant, agreeable): iūcundus

คำสืบทอด

• อัสตูเรียส: bellu
• กาตาลา: bell
• แดลเมเชีย: bial
• ฟร็องโก-พรอว็องส์: bél
• ฝรั่งเศสเก่า: bel, biau
  • ฝรั่งเศส: beau
  • นอร์มัน: bel, biau
• ฟรียูลี: biel
• กาลิเซีย: belo
• Istriot: biel, bielo
• อิตาลี: bello
• ลีกูเรีย: bèllo
• Mozarabic: بَالْ‎ (bel), בּהל‎ (bel),بَالّه‎ (bello), בּהללו‎ (bello)
• นอร์มัน: bieau

• อุตซิตา: bèll, bèl, bèu
• โปรตุเกส: belo
• โรมานช์: bel, bi
• ซาร์ดิเนีย: bedhu, bellu
• ซิซิลี: beḍḍu
• สเปน: bello
• เวเนโต: beło
• วัลลูน: bea

ดูเพิ่ม

• bellum

อ้างอิง

• bellus ใน Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• bellus ใน Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• bellus ใน Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
• Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book‎^[1], London: Macmillan and Co.
• แม่แบบ:R:itc:EDL