parenthesis

ภาษาอังกฤษ

รากศัพท์

จากละตินช่วงปลาย parenthesis (“การเพิ่มตัวอักษรหรือพยางค์ในคำ”), จากภาษากรีกโบราณ παρένθεσις (parénthesis), จาก παρεντίθημι (parentíthēmi, “ฉันวางข้างใน”), จาก παρά (pará, “ข้างเคียง”) + ἐν (en, “ใน”) + τίθημι (títhēmi, “วาง”), จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *dʰeh₁- (“วาง; ทำ”)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pəˈɹɛnθəsɪs/

• เสียง (สหรัฐอเมริกา):

  (file)

คำนาม

parenthesis (นับได้และนับไม่ได้, พหูพจน์ parentheses)

1. คำหรือวลีที่แทรกเข้ามาเพื่ออธิบายหรือขยายความ
2. วงเล็บโค้ง ( )

คำพ้องความ

• (วงเล็บโค้ง): round bracket