กระดูกอ่อน
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]กระดูก + อ่อน, เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ cartilage
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | กฺระ-ดูก-อ่อน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | grà-dùuk-ɔ̀ɔn |
| ราชบัณฑิตยสภา | kra-duk-on | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kra˨˩.duːk̚˨˩.ʔɔːn˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]กระดูกอ่อน
- (แพทยศาสตร์, ทันตแพทยศาสตร์) เนื้อเยื่อยึดต่อตามโครงกระดูก โดยเฉพาะบริเวณที่กระดูกเสียดสีกัน ประกอบด้วยเมทริกซ์ ลักษณะคล้ายวุ้น พบได้ที่ใบหู ฝากล่องเสียง (ลิ้นปิดกล่องเสียง) และกล่องเสียง เป็นต้น
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]กระดูกอ่อน