คณะ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต गण (คณ) หรือภาษาบาลี คณ
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | คะ-นะ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ká-ná |
ราชบัณฑิตยสภา | kha-na | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰa˦˥.naʔ˦˥/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | ฆน ฆนะ |
คำนาม[แก้ไข]
คณะ
- หมู่, พวก, (ซึ่งแยกมาจากส่วนใหญ่)
- กลุ่มคนผู้ร่วมกันเพื่อการอย่างใดอย่างหนึ่ง
- คณะกรรมการ
- คณะสงฆ์
- คณะนักท่องเที่ยว
- หน่วยงานในมหาวิทยาลัยหรือสถาบันที่เทียบเท่า ซึ่งรวมภาควิชาต่าง ๆ ที่จัดการเรียนการสอนวิชาในสายเดียวกัน
- คณะนิติศาสตร์
- คณะอักษรศาสตร์
- กลุ่มคำที่จัดให้มีลักษณะเป็นไปตามแบบรูปของร้อยกรองแต่ละประเภท ประกอบด้วยบท บาท วรรค และคำ ตามจำนวนที่กำหนด, หลักเกณฑ์ที่ใช้ในการแต่งฉันท์วรรณพฤติ มี 8 คณะ คือ ช คณะ, ต คณะ, น คณะ, ภ คณะ, ม คณะ, ย คณะ, ร คณะ และ ส คณะ แต่ละคณะมี 3 คำ หรือ 3 พยางค์ โดยถือครุและลหุเป็นหลัก
คำประสม[แก้ไข]
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- สัมผัส:ภาษาไทย/aʔ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาดัตช์/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาสเปน/t+
- อังกฤษ translations
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอังกฤษ/t+