ทัพพี
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาบาลี ทพฺพี (“ช้อนใหญ่”) หรือ ทพฺพิ (“ช้อนใหญ่”); เทียบภาษาสันสกฤต दर्वी (ทรฺวี, “ช้อนใหญ่”)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ทับ-พี | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | táp-pii |
| ราชบัณฑิตยสภา | thap-phi | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰap̚˦˥.pʰiː˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ทัพพี