ข้ามไปเนื้อหา

ตัก

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ต.ก., ตก, ติ๊ก, ตึก, และ ตูก

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ตัก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงdtàk
ราชบัณฑิตยสภาtak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tak̚˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงตรรก
ตักร

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຕັກ (ตัก), ภาษาไทใหญ่ တၵ်း (ตั๊ก), ภาษาอาหม 𑜄𑜀𑜫 (ตก์)

คำนาม

[แก้ไข]

ตัก (คำลักษณนาม ข้าง)

  1. หน้าขาตอนเข่าถึงโคนขาในเวลานั่ง

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *takᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຕັກ (ตัก), ภาษาไทลื้อ ᦎᧅ (ตัก), ภาษาไทใหญ่ တၵ်း (ตั๊ก), ภาษาจ้วง daek, ภาษาปู้อี dagt

คำกริยา

[แก้ไข]

ตัก (คำอาการนาม การตัก)

  1. เอาภาชนะช้อนสิ่งของขึ้นจากที่เดิม
    ตักน้ำ
    ตักแกง
    ตักดิน

ภาษาเลอเวือะตะวันออก

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม *-taːk, จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *nt₁aak ~ *l(n)t₁aak

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

ตัก

  1. ลิ้น