ประทีป
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาสันสกฤต प्रदीप (ปฺรทีป); เทียบภาษาบาลี ปทีป;
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ปฺระ-ทีบ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bprà-tîip |
| ราชบัณฑิตยสภา | pra-thip | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pra˨˩.tʰiːp̚˥˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ประทีป