ประเวณี
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาสันสกฤต प्रवेणि (ปฺรเวณิ); เทียบภาษาบาลี ปเวณิ; ร่วมรากกับ ประเพณี
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ปฺระ-เว-นี | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bprà-wee-nii |
| ราชบัณฑิตยสภา | pra-we-ni | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pra˨˩.weː˧.niː˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ประเวณี
- การเสพสังวาส, การร่วมรส, ในคำว่า ร่วมประเวณี
- ประเพณี
- ประเวณีตีงูให้หลังหัก มันก็มักทำร้ายเมื่อภายหลัง(อภัย)
คำกริยา
[แก้ไข]ประเวณี