ข้ามไปเนื้อหา

ผัน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ผิน, ผืน, และ ผื่น

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ผัน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpǎn
ราชบัณฑิตยสภาphan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰan˩˩˦/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

อาจมาจากภาษาจีนเก่า (OC *pʰan) หรือ (OC *pʰan); อาจร่วมรากกับ ผวน

คำกริยา

[แก้ไข]

ผัน (คำอาการนาม การผัน)

  1. (สกรรม) หัน, ผิน
  2. (สกรรม, ไวยากรณ์) เปลี่ยนรูปคำเพื่อแสดงกาล ลิงค์ พจน์ และมาลา เป็นต้น
    ผันคำกริยา
ดูเพิ่ม
[แก้ไข]

คำเกี่ยวข้อง

[แก้ไข]

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

ผัน

  1. ชื่อบัวชนิดหนึ่ง มีดอกสีคราม

คำพ้องความ

[แก้ไข]

คำเกี่ยวข้อง

[แก้ไข]