บัว
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (เลิกใช้) บวว
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน บัว, ภาษาลาว ບົວ (บ็ว), ภาษาคำเมือง ᨷ᩠ᩅᩫ (บว็), ภาษาเขิน ᨷ᩠ᩅᩫ (บว็), ภาษาไทลื้อ ᦷᦢ (โบ), ภาษาไทดำ ꪚꪺ (บัว), ภาษาไทใหญ่ မူဝ် (มูว), ဝူဝ် (วูว), ภาษาพ่าเก မုဝ် (มุว์), ภาษาอาหม 𑜈𑜥 (บู)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | บัว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | buua |
| ราชบัณฑิตยสภา | bua | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /bua̯˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
บัว
- ชื่อเรียกไม้น้ำหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Nymphaeaceae คือ สกุล Nelumbo ใบ เป็นแผ่นกลม ขอบเรียบ ก้านใบและก้านดอกแข็ง มีตุ่มหนาม ชูใบและดอกขึ้นพ้นผิวน้ำ
- ส่วนประกอบ ทางสถาปัตยกรรมที่ทำเป็นรูปกลีบบัวติดอยู่ บนหัวเสา
- ลวดบัว
คำประสม[แก้ไข]
ภาษาชอง[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
บัว (ต้องการถอดอักษร)
- บัว (พืชดอก)