ชู
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับลาว ຊູ (ซู); เทียบจีนกลาง 出 (chū, “ออก, ขึ้นมา”)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ชู | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chuu |
| ราชบัณฑิตยสภา | chu | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰuː˧/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]ชู (คำอาการนาม การชู)
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /t͡ɕuː˧˧/
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]คำกริยา
[แก้ไข]ชู (คำอาการนาม การชู)
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]คำกริยา
[แก้ไข]ชู (คำอาการนาม การชู)
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/uː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ไทย entries with incorrect language header
- คำสกรรมกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- คำเมือง entries with incorrect language header
- คำสกรรมกริยาภาษาคำเมือง