ᨩᩪ
ภาษาเขิน
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /t͡ɕuː˧˧/
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຊູ (ตกลงเป็นผัวเมียโดยไม่แต่งงานกัน), ภาษาคำเมือง ᨩᩪ (ชู), ภาษาไทลื้อ ᦋᦴ (ชู), ภาษาไทใหญ่ ၸူး (จู๊)
คำกริยา
[แก้ไข]ᨩᩪ (ชู) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨩᩪ)
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขิน ᨩᩪ (ชู), ภาษาไทใหญ่ ၸူး (จู๊)
คำกริยา
[แก้ไข]ᨩᩪ (ชู) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨩᩪ)
รากศัพท์ 3
[แก้ไข]อาจร่วมเชื้อสายกับภาษาไทใหญ่ ၸူး (จู๊, “ส่วนแบ่ง”)
คำกริยา
[แก้ไข]ᨩᩪ (ชู) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨩᩪ)
อ้างอิง
[แก้ไข]- ᨩᩣ᩠ᨿᨪᩮᨩᩮ᩠ᨾ. (n.d.). ᩋᨽᩥᨵᩤᨶᩈᩢ᩠ᨷᩅᩰᩉᩣ᩠ᩁᨸᩖᩯᨽᩣᩈᩣᨡᩨ᩠ᨶ.
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /t͡ɕuː˧˧/
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຊູ (ตกลงเป็นผัวเมียโดยไม่แต่งงานกัน), ภาษาเขิน ᨩᩪ (ชู), ภาษาไทลื้อ ᦋᦴ (ชู), ภาษาไทใหญ่ ၸူး (จู๊)
คำกริยา
[แก้ไข]ᨩᩪ (ชู) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨩᩪ)
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขิน ᨩᩪ (ชู), ภาษาไทใหญ่ ၸူး (จู๊)
คำกริยา
[แก้ไข]ᨩᩪ (ชู) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨩᩪ)
อ้างอิง
[แก้ไข]- พจนานุกรมภาษาล้านนา = The Lanna dictionary (พิมพ์ครั้งที่ 2). (พ.ศ. 2550). เชียงใหม่: สถาบันภาษา ศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.