ช
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
|
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ชอ | ชอ-ช้าง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chɔɔ | chɔɔ-cháang |
ราชบัณฑิตยสภา | cho | cho-chang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰɔː˧/(ส) | /t͡ɕʰɔː˧.t͡ɕʰaːŋ˦˥/(ส) | |
คำพ้องเสียง | ช. ฌ |
- (พยัญชนะต้น) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): (คำไทย) /t͡ɕʰ-/, (คำทับศัพท์) [t͡ʃ-], [ʃ-], [ʒ-]
- (พยัญชนะสะกด) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): (คำไทย) /-t̚/, (คำทับศัพท์) [-t͡ʃ], [-ʃ], [-ʒ]
ตัวอักษร[แก้ไข]
ช
- พยัญชนะตัวที่ 10 เรียกว่า ช ช้าง เป็นอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น และเป็นตัวสะกดในมาตรากดหรือแม่กด เช่น ราช คช กริช แซนด์วิช
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ชะ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chá |
ราชบัณฑิตยสภา | cha | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰaʔ˦˥/(ส) |
คำนาม[แก้ไข]
ช
ภาษาบาลี[แก้ไข]
ปัจจัย[แก้ไข]
ช