ช

ช U+0E0A, ช THAI CHARACTER CHO CHANG ← ฉ [U+0E09] Thai ซ → [U+0E0B]

ภาษาไทย

รากศัพท์ 1

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ชอ	ชอ-ช้าง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chɔɔ	chɔɔ-cháang
	ราชบัณฑิตยสภา	cho	cho-chang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕʰɔː˧/(ส)	/t͡ɕʰɔː˧.t͡ɕʰaːŋ˦˥/(ส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		ช. ฌ

• (พยัญชนะต้น) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /t͡ɕʰ-/
• (พยัญชนะสะกด) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: (คำไทย) /-t̚/, (คำทับศัพท์) /-t͡ʃ/, /-ʃ/, /-ʒ/

ตัวอักษร

พยัญชนะตัวที่ 10 - ช

ช

1. พยัญชนะตัวที่ 10 เรียกว่า ช ช้าง เป็นอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น และเป็นตัวสะกดในมาตรากดหรือแม่กด เช่น ราช คช กริช แซนด์วิช

รากศัพท์ 2

ย่อมาจากภาษาบาลี ชลน (“ไฟ”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ชะ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chá
	ราชบัณฑิตยสภา	cha
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕʰaʔ˦˥/(ส)

คำนาม

ช

1. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุ-ครุ-ลหุ เรียกว่า ช คณะ

ภาษาบาลี

ปัจจัย

ช

1. เกิด (ใช้ประกอบท้ายคำบางคำ)

   ปงฺกช

   บงกช, เกิดในเปลือกตม หมายถึง บัว

   วาริช

   เกิดในน้ำ หมายถึง ปลา

   ทฺวิช

   ทวิช, เกิด 2 ครั้ง หมายถึง พราหมณ์, นก