ก้าน
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | ก้าน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gâan |
ราชบัณฑิตยสภา | kan | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kaːn˥˩/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *kaːnꟲ, จากภาษาจีนยุคกลาง 幹 (MC kanH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ກ້ານ (ก้าน), ภาษาไทใหญ่ ၵၢၼ်ႈ (ก้าน),ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kaenz/gaenj
คำนาม
[แก้ไข]ก้าน
- ส่วนที่ต่อดอก หรือใบ หรือผล กับกิ่งไม้
- เรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น
- ก้านตุ้มหู
- ก้านไม้ขีด
- กระดูกกลางแห่งใบไม้บางอย่าง เช่น มะพร้าว จาก
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]ก้าน
ภาษาอีสาน
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับ ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kanj (ข้าน-ส่องไฟล่าสัตว์), ภาษาจ้วง ganj (ก้าน)
คำกริยา
[แก้ไข]ก้าน (คำอาการนาม การก้าน)
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːn
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำหลักภาษาอีสาน
- คำกริยาภาษาอีสาน