ผู้อื่น

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ผอูน และ ผ่อน

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ผู้ +‎ อื่น

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์พู่-อื่น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpûu-ʉ̀ʉn
ราชบัณฑิตยสภาphu-uen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰuː˥˩.ʔɯːn˨˩/(สัมผัส)

คำสรรพนาม[แก้ไข]

ผู้อื่น

  1. คำใช้เรียกแทนคนที่นอกเหนือจากผู้พูดหรือผู้ที่กล่าวถึง
    จงปฏิบัติต่อผู้อื่น ดังเช่นที่เราต้องการให้ผู้อื่นปฏิบัติต่อเรา

ดูเพิ่ม[แก้ไข]