มนุษย์

ดูเพิ่ม: มนุษย

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• มนุษย

รากศัพท์

ยืมมาจากสันสกฤต मनुष्य (มนุษฺย); เทียบบาลี มนุสฺส

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		มะ-นุด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	má-nút
	ราชบัณฑิตยสภา	ma-nut
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ma˦˥.nut̚˦˥/(สัมผัส)

คำนาม

มนุษย์ (คำลักษณนาม คน)

1. สัตว์ที่รู้จักใช้เหตุผล
2. สัตว์ที่มีจิตใจสูง
3. คน คือสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Homo sapiens

   คำพ้องความ: ดูที่ อรรถาภิธาน:คน

คำแปลภาษาอื่น

คน — ให้ดูที่ คน