มื้อ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *mwɯ:ꟲ (“วัน”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน มื้อ, ภาษาลาว ມື້ (มื้), ภาษาคำเมือง ᨾᩨ᩶ (มื้), ภาษาเขิน ᨾᩨ᩶ (มื้), ภาษาไทลื้อ ᦙᦹᧉ (มื้), ภาษาไทดำ ꪣꪳ꫁ (มึ้), ภาษาไทขาว ꪝꪳꫂ, ภาษาไทใหญ่ မိုဝ်ႉ (มึ๎ว), ภาษาแสก มือ , ภาษาจ้วง fwx (ฟื้อ)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | มื้อ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mʉ́ʉ |
| ราชบัณฑิตยสภา | mue | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /mɯː˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
มื้อ
คำลักษณนาม[แก้ไข]
มื้อ