รู
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ruːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩁᩪ (รู), ลาว ຮູ (ฮู), ไทลื้อ ᦣᦴ (ฮู), ไทดำ ꪭꪴ (ฮุ), ไทขาว ꪭꪴ, ไทแดง ꪭꪴ, ไทใหญ่ ႁူး (หู๊), พ่าเก ꩭူ (หู), อาหม 𑜍𑜥 (รู), จ้วงแบบหนง ruz หรือ luz
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | รู | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ruu |
| ราชบัณฑิตยสภา | ru | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ruː˧/(สัมผัส) | |
| ไฟล์เสียง | ||
คำนาม
[แก้ไข]รู