เซน
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาญี่ปุ่น 禅 (zen), จากภาษาจีนยุคกลาง 禪 (MC dzyen), ย่อมาจาก 禪那 (MC dzyen na), จากภาษาสันสกฤต ध्यान (ธฺยาน); ร่วมรากกับ ฌาน
สะกดตามพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | เซน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | seen |
ราชบัณฑิตยสภา | sen | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /seːn˧/(สัมผัส) |
คำวิสามานยนาม
[แก้ไข]เซน
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาญี่ปุ่น
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาญี่ปุ่น
- ญี่ปุ่น terms with non-redundant manual transliterations
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ร่วมราก
- สัมผัส:ภาษาไทย/eːn
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำวิสามานยนามภาษาไทย