ข้ามไปเนื้อหา

เซน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: เซ็น และ เซ่น

ภาษาไทย

[แก้ไข]
วิกิพีเดียภาษาไทยมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาญี่ปุ่น (ぜん) (zen), จากภาษาจีนยุคกลาง (MC dzyen), ย่อมาจาก 禪那 (MC dzyen na), จากภาษาสันสกฤต ध्यान (ธฺยาน); ร่วมรากกับ ฌาน

สะกดตามพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์เซน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงseen
ราชบัณฑิตยสภาsen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/seːn˧/(สัมผัส)

คำวิสามานยนาม

[แก้ไข]

เซน

  1. นิกายหนึ่งในพระพุทธศาสนาฝ่ายมหายาน แพร่หลายในญี่ปุ่น เป็นการปฏิบัติธรรมเพื่อให้บรรลุความรู้แจ้งอย่างฉับพลัน โดยการทำสมาธิและใช้ปัญญาขบคิดปริศนาธรรม