ปู

ดูเพิ่ม: ป, ป., ปิ, ปิ๊, ปิ๋, ปี, ปี่, ปี้, ปี๊, ปี๋, ปุ๊, ปู่, และ ปู๋

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ปู
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpuu
	ราชบัณฑิตยสภา	pu
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/puː˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *puːᴬ¹, จากภาษาไทดั้งเดิม *pɯwᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨸᩪ (ปู), ภาษาลาว ປູ (ปู), ภาษาไทลื้อ ᦔᦴ (ปู), ภาษาไทดำ ꪜꪴ (ปุ), ภาษาไทใหญ่ ပူ (ปู), ภาษาไทใต้คง ᥙᥧ (ปู), ภาษาอาหม 𑜆𑜥 (ปู), ภาษาจ้วง baeu, ภาษาปู้อี baul

คำนาม

ปู

1. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังในชั้น Crustacea มีรยางค์ขา ๕ คู่ คู่แรกเป็นก้าม รยางค์ที่ปล้องท้องไม่ใช้ในการว่ายน้ำ มีหลายวงศ์ เช่น ปูดำหรือปูทะเล ปูม้า ปูแสม
2. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์บุษยะ มี ๕ ดวง, ดาวปุยฝ้าย ดาวพวงดอกไม้ ดาวดอกบัว ดาวโลง ดาวสิธยะ ดาวสมอสำเภา ดาวบุษย์ ดาวปุษยะ หรือ ดาวปุสสะ ก็เรียก

คำพ้องความ

(สัตว์): ดูที่ อรรถาภิธาน:ปู

คำแปลภาษาอื่น

(1) ชื่อสัตว์

• อังกฤษ : crap (krap)

รากศัพท์ 2

คำกริยา

ปู (คำอาการนาม การปู)

1. วางทอดลงเป็นพื้น เช่น ปูกระดาน ปูหินอ่อน, วางแผ่ลง กับพื้น เช่น ปูเสื่อ ปูผ้า.

ภาษาเขมรเหนือ

รากศัพท์

เทียบภาษาเขมร ពូ (พู)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /puː/

คำนาม

ปู

1. อา, น้าชาย

ภาษาคำเมือง

รากศัพท์ 1

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /puː˧˧/

คำนาม

ปู

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨻᩖᩪ (พลู)
2. อีกรูปหนึ่งของ ᨻᩪ (พู)

รากศัพท์ 2

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /puː˨˦/

คำนาม

ปู (คำลักษณนาม ตัว)

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨸᩪ (ปู)

ภาษาเลอเวือะตะวันตก

การออกเสียง

• (บ้านละอูบ) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pu/

คำคุณศัพท์

ปู

1. หนา

ภาษาเลอเวือะตะวันออก

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pu/

คำคุณศัพท์

ปู

1. หนา