โยม
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]เทียบเขมร ញោម (โญม), ខ្ញុំ (ขฺญุํ)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | โยม | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | yoom |
| ราชบัณฑิตยสภา | yom | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /joːm˧/(สัมผัส) | |
คำสรรพนาม
[แก้ไข]โยม
- คำที่พระสงฆ์ใช้เรียกฆราวาส
- โยม หรือ โยมสงฆ์
- ฆราวาสผู้อุปการะพระทั่ว ๆ ไป
- โยมวัด
- ฆราวาสที่อยู่ปฏิบัติรับใช้พระภิกษุสามเณรในวัด
- โยมอุปัฏฐาก
- ผู้ที่แสดงตนเป็นผู้อุปการะพระภิกษุสามเณรโดยเจาะจง
- คำที่พระสงฆ์ใช้เรียกบิดามารดาของตนหรือเรียกผู้ใหญ่รุ่นราวคราวเดียวกับบิดามารดา
- โยมพ่อ
- โยมแม่
- โยมย่า
- โยมยาย
- โยมน้า
- เป็นคำใช้แทนชื่อบิดามารดาของพระภิกษุสามเณร
- โยมพระ