กลั้น

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *klanꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ກັ້ນ (กั้น), ภาษาอีสาน กลั้น, ภาษาคำเมือง ᨠᩖᩢ᩶ᩁ (กลั้ร), ภาษาเขิน ᨠᩢ᩠᩶ᨶ (กั้น), ภาษาไทลื้อ ᦂᧃᧉ (กั้น), ภาษาไทใหญ่ ၵၼ်ႈ (กั้น), ภาษาไทใต้คง ᥐᥢᥲ (กั้น), ภาษาอาหม 𑜀𑜃𑜫 (กน์), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง gyaenj, ภาษาจ้วง gyaenj

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์กฺลั้น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงglân
ราชบัณฑิตยสภาklan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/klan˥˩/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

กลั้น (คำอาการนาม การกลั้น)

  1. บังคับความรู้สึกหรือสิ่งที่อยู่ภายในร่างกายไม่ให้แสดงออกหรือหลุดออกมา