ขุ่น

ดูเพิ่ม: ขน, ขัน, ขั้น, ขึ้น, ขืน, ขื่น, ขุน, ข่น, และ ข้น

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง 混 (MC hwonX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂຸ່ນ (ขุ่น), ภาษาไทใหญ่ ၶုၼ်ႇ (ขุ่น); เทียบภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง goenj

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ขุ่น
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kùn
	ราชบัณฑิตยสภา	khun
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰun˨˩/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

ขุ่น (คำอาการนาม ความขุ่น)

1. มีลักษณะมัว ไม่ใส ไม่ชัดเจน

ภาษาแสก

รากศัพท์ 1

คำคุณศัพท์

ขุ่น

1. ขุ่น (มัว)

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ขน, ภาษาลาว ຂົນ (ข็น)

คำกริยา

ขุ่น

1. ขน (ย้าย)

ภาษาปักษ์ใต้

คำสรรพนาม

ขุ่น

1. คุณ

คำพ้องความ

• ขุน

อ้างอิง

• “ขุ่น” ใน Central Southern Thai Dictionary (Kaewkhao, Uthai และ Kiatboonyarit, Tawan: ประเทศไทย: US Peace Corps 1986), หน้าที่ 9