ขืน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ขืน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkʉ̌ʉn
ราชบัณฑิตยสภาkhuen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰɯːn˩˩˦/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

ขืน (คำอาการนาม การขืน)

  1. ยั้งไว้หรือบังคับไว้ไม่ให้เป็นไปตาม
    ขืนตัว
    ขืนเรือ
  2. ไม่ควรทำแต่ยังกล้าทำ
    ขืนกิน
    ขืนสู้
  3. ไม่ยอมทำตาม
    ขืนคำสั่ง

ภาษาคำเมือง[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

ขืน (คำอาการนาม ก๋ารขืน หรือ ก๋านขืน)

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨡᩨ᩠ᨶ (ขืน)