ขื่น
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทใหญ่ ၶိုၼ်ႇ (ขึ่น), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kwnq (ขื่น, “กลิ่นขม, รสฝาด”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ขื่น | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kʉ̀ʉn |
ราชบัณฑิตยสภา | khuen | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰɯːn˨˩/(สัมผัส) |
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ขื่น (คำอาการนาม ความขื่น)