คนมีสี
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | คน-มี-สี | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kon-mii-sǐi |
ราชบัณฑิตยสภา | khon-mi-si | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰon˧.miː˧.siː˩˩˦/(สัมผัส) |
คำนาม
[แก้ไข]คนมีสี (คำลักษณนาม คน)
- (ภาษาปาก, สแลง) กลุ่มบุคคลที่แต่งเครื่องแบบ มักหมายถึงทหารหรือตำรวจ
- ผู้ต้องหาให้การพาดพิงไปถึงคนมีสี
- สงสัยว่าเจ้าพ่อคนนี้มีคนมีสีสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง
อ้างอิง
[แก้ไข]- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 29.